یکی از روش‌های حفظ آمادگی داوران این است که در مسابقات دسته‌های پایین‌تر به صورت فعال شرکت کنند. برخی از داورانی که در لیگ برتر فعالیت می‌کنند، مایل نیستند در مسابقات داخلی شهر خود حضور یابند و از این فرصت برای حفظ آمادگی ذهنی و بدنی خود بهره ببرند. شنیده‌ها...
یکی از روش‌های حفظ آمادگی داوران این است که در مسابقات دسته‌های پایین‌تر به صورت فعال شرکت کنند. برخی از داورانی که در لیگ برتر فعالیت می‌کنند، مایل نیستند در مسابقات داخلی شهر خود حضور یابند و از این فرصت برای حفظ آمادگی ذهنی و بدنی خود بهره ببرند. شنیده‌ها حاکی از آن است که مسئولان مربوطه بارها با این داوران تماس گرفته و از آنها درخواست کرده‌اند در مسابقات پایین‌تر شرکت کنند تا از سطح آمادگی مطلوب فاصله نگیرند، ولی برخی داوران این کار را کسر شأن خود می‌دانند.
این در حالی است که خود این داوران از لیگ‌های پایین‌تر به سطح اول فوتبال کشور رسیده‌اند، اما پس از کسب شهرت، فراموش می‌کنند که لیگ‌های داخلی همچنان می‌توانند به حفظ آمادگی آنها کمک کنند، ولی از قضاوت در این لیگ‌ها امتناع می‌ورزند. قضاوت در لیگ‌های پایین‌تر به معنای کم شدن ارزش و جایگاه آنها نیست و حضور در این مسابقات می‌تواند به افزایش تجربیات و آمادگی آنها کمک کند. عدم آمادگی داوران با حذف نام ۷ داور که اخیراً رخ داده، نشان‌دهنده سیاست‌های نامناسب کمیته داوران فدراسیون فوتبال است.
اگرچه داوران باید خارج از سیاست‌گذاری‌های کلی برای زندگی حرفه‌ای خود برنامه‌ریزی منظمی داشته باشند که حضور در لیگ‌های پایین‌تر یکی از این اقدامات است. خبرنگار تلاش کرد با سرپرست کمیته داوران، اسماعیل صفیری، تماس بگیرد تا درباره این مسئله صحبت کند، اما او حاضر به صحبت نشد. نگرانی برای آینده داوران موضوعی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت.
اهمیت این موضوع در این است که جامعه داوری نباید قربانی سیاست‌های نادرست شود، اما شاهد هستیم که فوتبال ایران در حال از دست دادن داوران باتجربه و زبده است.
